Najczęstsze błędy rodziców. Brzmi znajomo?

26th mar 2019

Wychowywanie dzieci nie jest prostą sprawą, a bycie dobrym rodzicem to najtrudniejsza życiowa rola. Czy dobry rodzic ma prawo popełniać błędy? Oczywiście. Mimo wielu błędów jakie zdążyliśmy popełnić zostaliśmy rodzicami i takimi dzieci nas przyjmują. Ważne jest, aby być z nimi, tolerować ich błędy i otoczyć je troską oraz miłością. Są jednak błędy, które popełniamy często, a powinniśmy ich unikać. Jakie?

Nieumiejętność mówienia słowa „przepraszam“

Kiedy dziecko popełni błąd, natychmiast pragniemy aby się do niego przyznało i przeprosiło, chcemy, aby było szczere i uczciwe. Pamiętajmy, dzieci są naszym lustrem. Musimy zacząć od siebie. Powinniśmy być w stanie przyznać się do błędu i przeprosić. Jeśli mamy świadomość, że np. niesprawiedliwie ukaraliśmy dziecko, musimy to przyznać. Tylko wtedy dzieci będą wiedziały, że przeprosiny są częścią dobrych relacji, nie tylko w rodzinie. Przeprosiny powinny być szczere. Tylko w ten sposób możemy wychowywać uczciwych dorosłych. Jeśli jednak wiemy, że ukaraliśmy dziecko słusznie, choć surowo, nie przepraszamy. W przeciwnym wypadku nie zrozumie ono swojego błędu.

Konflikty co do wychowania

Czasami trudno jest zgodzić się z partnerem w kwestii wychowania dziecka. Dzieje się tak gdy każdy z rodziców preferuje nieco inny styl wychowania. To jest całkiem naturalne. Jednak brak konsekwencji jest bardzo szkodliwy. Dziecko szybko go zauważy i zacznie wykorzystywać.

Nieodpowiednie ustawienie obowiązków i zadań

Z niczym nie należy przesadzać i dotyczy to również obowiązków. Nie powinno się obarczać dziecka zbyt dużą ilością obowiązków i zadań, dzieci mają się przede wszystkim bawić, muszą wiedzieć, że świat jest fajny i że trzeba się cieszyć życiem. Tego przede wszystkim mamy nauczyć nasze pociechy. Obowiązki natomiast mają zbudować w nich poczucie odpowiedzialności. Właściwe są kółka zainteresowań, hobby, które sprawia im przyjemność itp. Z ich ilością nie należy jednak przesadzać, gdyż dziecko powinno mieć swój czas wolny. Ten czas najwłaściwiej spożytkować na wspólne rozmowy, wspólne aktywności i zabawy. To nasz czas jest tym, czego dzieci najbardziej potrzebują.

Niedocenianie lub wielkie oczekiwania

Pojawiają się w tej kwestii dwie skrajności. Z jednej strony rodzice z ich wiecznym: „To jeszcze za wcześnie, nie dasz rady”, z drugiej strony rodzice są zbyt wymagający, przeświadczeni o tym, że: „już dawno powinieneś to potrafić”. Oczywiście obie postawy są krzywdzące. Nie lekceważmy dzieci, ale nie zmuszajmy ich do niemożliwego. Zawsze bierzmy pod uwagę nie tylko na wiek naszego dziecka, ale także jego dojrzałość emocjonalną i zdolności. To, co potrafi jedno dziecko w wieku pięciu lat, drugie może osiągnąć dopiero w siedmiu i odwrotnie.

Surowe kary

W przeszłości powszechne było surowe wychowanie, w którym kary cielesne nie były niczym szczególnym. Chociaż od tej praktyki na szczęście już się odeszło, rodzice często karzą swoje dzieci na różne sposoby. Niekiedy kary są konieczne, ale zwracajmy uwagę na częstotliwość ich stosowania. Przez zbyt częste karanie możemy bezpowrotnie utracić zaufanie naszego dziecka. Uważajmy również, by kara była proporcjonalna do winy. Nigdy nie nakładajmy dużych kar za drobne przewinienia.

Bezstresowe wychowanie

Przeciwieństwem surowego wychowania i kar cielesnych jest bezstresowe wychowanie. I ono dziecku nie służy. Ustalmy własne zasady, których dzieci muszą przestrzegać i nie dawajmy im wszystkiego na co mają ochotę. Dla ich dalszego rozwoju, nasze „nie” jest konieczne, nawet jeśli w danym momencie próbują się buntować.

Bardzo trudno jest znaleźć właściwą drogę wychowania dziecka, ponieważ każde jest po prostu inne. Zacznijmy od unikania podstawowych błędów i pamiętajmy, że dziecko uczy się głównie przez obserwację. Bądźmy dla niego dobrym przykładem. A jakie błędy popełniasz Ty?

Przeczytaj więcej artykułów:

Życzę miłego dnia
www.mimulo.pl